“Welk pad past het beste bij het solliciteren, waar je het over had?” vraag ik aan degene waar ik een uur mee loop. Ik ben met een klant bezig om duidelijkheid te krijgen of solliciteren de juiste keuze op dit moment is. “Het pad dat naar de trein loopt, want de trein gaat weg van de plek waar ik werk” antwoordt ze op mijn vraag. We gaan het pad samen lopen. Tijdens het lopen op dat pad komen er allemaal zaken naar voren die meespelen bij de beslissing om wel of niet te gaan solliciteren. Er ontstaan nieuwe inzichten…
Precies op het moment dat de zin “Ik laat de trein maar voorbij rijden, ik stap niet in” uitgesproken wordt, rijdt er een trein voorbij…
We kijken elkaar aan. Woorden zijn niet meer nodig. De keuze is duidelijk.
Hoe krachtig wil je het hebben?
