We hadden ‘s avonds afgesproken om te gaan lopen. Overdag afspreken lukte met beide agenda’s niet. We liepen eerst langs een fietspad, daar was het verlicht. Maar daar moesten we goed opletten of er geen fietsers ons achterop fietsten. Dat gaf wat onrust.
Het leek ons beter om de keer erna op de hei te gaan lopen. Hoofdlamp mee en gaan. In het donker elkaar aankijken is al lastig, zeker met een hoofdlamp… Ineens een lamp die in je ogen schijnt geeft ook geen zicht op de te nemen stappen.
Na een tijdje met de hoofdlamp in mijn hand gelopen te hebben, komt de ander met het idee om de lamp uit te doen. “Dat doe ik met fietsen ook als het volle maan is, dan zie ik veel meer”. Zo gezegd, zo gedaan. Hopelijk wordt die keuze niet gemaakt achter het stuur van de auto.
En dat bleek een meesterzet te zijn. We zagen inderdaad veel meer. Bij een zaklamp focus je toch op het kleine stukje dat verlicht is. De rest zie je niet. Dat sloot precies aan bij waar we het over hadden in het gesprek. Door je te focussen op maar 1 ding of 1 klein stukje, zie je de rest niet meer.
Wanneer zet jij je zaklamp uit om meer ruimte krijgen en je niet te focussen op 1 klein stukje? Waar zit het knopje van jouw zaklamp en durf je het avontuur aan?
