Als een berg ergens tegenop zien… dat doen we allemaal wel eens toch?! Ik wel in ieder geval. Je zit ergens tegen aan te hikken of je weet niet goed hoe je iets aan moet pakken… Gisteren had ik zo’n moment.
Al weken was ik van plan om hout te gaan zagen. Het zat op mijn schouder. Figuurlijk dan. Het lag in de weg. Iedere dag zag ik en dacht ik: ik moet nodig eens gaan zagen. We waren drie dagen met het gezin naar Parijs geweest. We hebben een heerlijke tijd met elkaar gehad in een werkelijk prachtige stad! De dag erna dacht ik: en nu ga het ik er mee aan de slag.
Het waren allemaal mooie kleine houtjes. Maar wat een berg en wat bewerkelijk. Vol enthousiasme begon ik. Heerlijk even fysiek bezig zijn en mijn gedachten laten gaan. Maar al snel dacht ik: dit duurt wel lang, ik wil nog meer doen vandaag. Het weer werkte ook niet mee: regen en wind. Zat ik maar lekker op de bank bij de kachel met een boek…
Ik besloot de grote hoop kleiner te maken. Ik maakte drie stapels: latjes die niet gezaagd hoefden te worden, latjes die 1x gezaagd moesten worden en lange latten. Dat kostte me een paar minuten. Wat een overzicht. Heerlijk. De latjes die ik niet hoefde te zagen, kon ik gelijk wegleggen. Dat gaf ruimte. Vervolgens alle latjes die ik 1x moest zagen. Zonder nadenken achter elkaar doorgaan… De hoeveelheid werk werd er niet minder om, maar het ging wel effectiever. Maar het was vooral voor het gevoel dat het sneller ging.
Hoe kan jij de “grote berg” in je leven kleiner maken om je zo beter te voelen? Daar ga ik graag over met je in gesprek tijdens een wandeling. Mooi om dat aan het begin van het nieuwe jaar te doen. Mijn ervaring is dat dit echt helpend is. In 1 of meerdere wandelingen kunnen we stappen maken en het verschil maken.
