Afgelopen tijd zijn ze bij ons op de hei (we noemen het ook wel eens onze achtertuin) bezig geweest om het mooie paadje een stuk breder te maken. De meningen hier in huis zijn er nogal verdeeld over… is het nu wel of niet mooier geworden?
Toen ik er onlangs liep, zag ik heel duidelijk het verschil tussen de overgang van het oude pad naar het nieuwe pad. Zie je dat ook?
Het oude pad is smaller, het ligt lager en er liggen stenen op. Stenen waar je over kan vallen. Ik moest denken aan een bekend Surinaams spreekwoord “Als je een steen op de weg laat liggen, struikelen je kinderen erover.” Welke stenen liggen er op jouw pad? Welke stenen laat jij liggen? Wat heb je nodig om de stenen te zien en op te ruimen? Zomaar een paar vragen die bij mij opkomen…
Even daarvoor stond een bord, dat je niet op dit pad mocht lopen. Misschien heb je ook het gevoel dat het verboden is om te praten over de stenen die op je pad liggen. Misschien wil je er wel over praten, maar kan je het niet omdat je dat nog nooit heb gedaan.
Ik merk dat het voor veel mensen lastig is om goed hun gevoel te verwoorden. Ikzelf hoor ook bij die groep mensen… echt vertellen en delen wat je diepste gedachten zijn… ga er maar aan staan.
Ik daag je uit om te kijken welke stenen er op je pad liggen en om ze op te ruimen. Dan ontstaat er een mooi, nieuw, hoog en breed pad.
